Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

10ος ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ Ο ΚΕΡΒΕΡΟΣ, Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΑΔΗ











10ος ΑΘΛΟΣ
Ο ΚΕΡΒΕΡΟΣ, Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΑΔΗ

“Το Φως της Ζωής πρέπει τώρα να διαλάμψει μέσα στο σκοτεινό κόσμο!” διακήρυξε ο Μέγας Προεστός.

Ο Δάσκαλος κατάλαβε.
“O υιός του ανθρώπου, που είναι επίσης και Υιός του Θεού,
πρέπει να περάσει από την δέκατη Πύλη”, είπε.
“Μέσα ακριβώς σ΄αυτήν την στιγμή,
Ο Ηρακλής πρέπει να εξορμήσει με τόλμη”.

Όταν ο Ηρακλής στάθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με εκείνον που ήταν ο Οδηγός του, ο τελευταίος μίλησε:
“Αψήφησες χίλιους κινδύνους Ηρακλή και έχεις πολλά να επιτύχεις. Η Σοφία και η Δύναμη είναι δική σου. Θα τα χρησιμοποιήσεις αυτά για να σώσεις κάποιον από την αγωνία, μια απέραντη βορά συνεχών δεινών;”

Ο Δάσκαλος άγγιξε με λεπτότητα το μέτωπο του Ηρακλή.

Μπροστά από το εσωτερικό μάτι του Ηρακλή ανέτειλε το όραμα:

Ένας άνθρωπος βρίσκεται ξαπλωμένος πάνω σ΄ένα βράχο και βογκάει σαν ετοιμοθάνατος. Τα χέρια του και τα πόδια του είναι δεμένα. Οι βαριές αλυσίδες που τον δεσμεύουν, είναι δεμένες με σιδερένιους κρίκους.
Ένας άγριος και φοβερός γύπας κτυπά με το ράμφος του τα σπλάχνα του εξαντλημένου θύματός του και ένα ρυάκι από αίμα τρέχει στάζοντας από τα πλευρά του.
Ο άνθρωπος σήκωσε τα δεμένα με χειροπέδες, χέρια του και φώναζε ζητώντας βοήθεια. Μάταια όμως αντηχούσαν τα λόγια του στην ερημιά, τα έπαιρνε ο άνεμος.
Το όραμα χάθηκε.

Ο Ηρακλής στεκόταν σαν και πρώτα στο πλευρό του οδηγού του.

“Ο δεμένος χέρια και πόδια που είδες, ονομάζεται Προμηθέας”, είπε ο Δάσκαλος. Επί χρόνια υποφέρει έτσι και ακόμα δεν μπορεί να πεθάνει γιατί είναι αθάνατος. Έκλεψε το Πυρ από τον ουρανό, γι΄ αυτό τιμωρήθηκε. Ο τόπος της κατοικίας του είναι γνωστός σαν Κόλαση, περιοχή του Άδη.

“Στον Προμηθέα, Ηρακλή σου ζητούμε να γίνεις σωτήρας.
Κατέβα κάτω στα βάθη και εκεί πάνω στα εξωτερικά πεδία,
απελευθέρωσέ τον από τα δεσμά του”.

Αφού άκουσε και κατάλαβε, ο υιός του ανθρώπου, που ήταν επίσης και Υιός του Θεού, έβαλε μπρος την έρευνά του και πέρασε μέσα από την Δέκατη Πύλη.

Προς τα κάτω και πάντα προς τα κάτω, ταξίδευε, προς τους κόσμους τους δεμένους από την μορφή.

Μόνος αλλά όχι εντελώς μόνος, περιπλανιόταν, γιατί όταν έψαχνε μέσα του, άκουγε
• την αργυρόηχη φωνή της Αθηνάς, της Θεάς της Σοφίας και
• τα ενισχυτικά λόγια του Ερμή.

Τέλος έφτασε σ΄αυτόν τον σκοτεινό και δηλητηριώδη ποταμό, που λέγεται
Στυγξ. Ο μελαγχολικός επισκέπτης από τη γη, φοβέρισε τον Χάροντα, που ξεχνώντας την αμοιβή, πέρασε τον ξένο στην άλλη πλευρά.

Επί τέλους ο Ηρακλής μπήκε στον Άδη, μια σκοτεινή και ομιχλώδη περιοχή όπου οι σκιές ή ακόμα καλύτερα τα κελύφη εκείνων που είχαν αποχωρήσει, φτερούγιζαν γύρω.
Μέσα από λαβυρινθώδεις ατραπούς συνέχισε το δρόμο του, έως ότου συνάντησε το τέρας Κέρβερο, ένα σκύλο με τρία μεγάλα κεφάλια, σε καθένα από τα οποία ήταν περιτυλιγμένα φίδια.
Το τέρας ουρλιάζοντας, πήδησε πάνω του.

Ο Ηρακλής αρπάζοντας τον κεντρικό λαιμό του Κέρβερου, τον κράτησε με την λαβή του, που έμοιαζε με μάγγανο. Ωθούμενο το τέρας από μια άγρια λύσσα, κτυπούσε δεξιά και αριστερά μέχρι που η δύναμή του κόπασε και ο Ηρακλής κυριάρχησε.

Μετά από αυτό, ο Ηρακλής προχωρώντας βρήκε τον Προμηθέα, έσπασε τις αλυσίδες και τον απελευθέρωσε από τα δεινά του.

Ανιχνεύοντας τα βήματά του ο Ηρακλής γύρισε πίσω όπως είχε έλθει.
Όταν άλλη μια φορά έφτασε στο κόσμο των ζωντανών πραγμάτων, βρήκε εκεί τον Δάσκαλό του:
“Το Φως τώρα λάμπει μέσα στον κόσμο του σκότους.
Ο άθλος πραγματοποιήθηκε.
Αναπαύσου τώρα Υιέ μου”.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΟΥ

Όλοι οι προηγούμενοι εννέα άθλοι του Ηρακλή, συνδέθηκαν με την απελευθέρωσή του.

Τώρα ερχόμαστε στα τρία τελευταία σημεία του ζωδιακού, όπου οι Άθλοι δεν έχουν σχέση με τα προσωπικά επιτεύγματα του Ηρακλή γιατί τώρα είναι ελεύθερος. Είναι ένας παγκόσμιος μαθητής.

Πέρασε κυκλικά τον ζωδιακό,
Έμαθε τα μαθήματα του κάθε σημείου και
ανέβηκε το βουνό της Μύησης.

Είναι τελείως ελεύθερος και έτσι
Μπορεί να εργαστεί σε συμπαντική κλίμακα,
σε άθλους που οπωσδήποτε δεν έχουν σχέση με τον εαυτό του.

Εργάζεται σαν υπεράνθρωπος μέσα σ΄ένα ανθρώπινο σώμα.


Πάντα για το μύστη προηγείται η υπηρεσία. Αν υπάρχει ανάγκη να βοηθήσει, προσωρινά αναστέλλει εκείνο που είχε κανονίσει να κάνει για τον εαυτό του.

Αυτή είναι πάντοτε η ιστορία του μυημένου, γιατί
βασίζεται στην συνείδηση της ομάδας, στην ομαδική συνειδητότητα.

Ο τρικέφαλος σκύλος, ο Κέρβερος με τα φίδια που ήταν μπλεγμένα σ΄όλο του το σώμα, ήταν ο φύλακας του Άδη.

Οι τρεις κεφαλές συμβολίζουν

  • η πρώτη την αίσθηση

  • η δεύτερη την επιθυμία και

  • η τρίτη τις καλές προθέσεις


Η δεύτερη κεφαλή, η αγάπη της αίσθησης, οδηγεί την ανθρωπότητα εδώ και εκεί, για να ικανοποιήσει την πείνα στον οικονομικό κόσμο ή να ικανοποιήσει την επιθυμία για επιτυχία στον κόσμο της χαράς. Αυτές οι βίαιες συγκρούσεις των αισθήσεων κρατούν απασχολημένο το νου.

Η τρίτη κεφαλή είναι οι προθέσεις που δεν πραγματοποιήθηκαν. Υπάρχει ένα ρητό που λέει: “η κόλαση είναι στρωμένη με καλές προθέσεις”.

Η ουρά από φίδια απεικονίζει

  • όλες τις πλάνες που εμποδίζουν την πρόοδο της πνευματικής ζωής

  • τον υλισμό που μας κρατάει χαμηλά

  • την κατώτερη ψυχική φύση

  • το φόβο της αποτυχίας κατά μήκος κάθε πιθανής γραμμής.

Ο φόβος, που

  • εμποδίζει από την δραστηριότητα και

  • εκτρέφει την αδράνεια, το μεγάλος λάθος των ζηλωτών και μαθητών.


Η πρώτη κεφαλή που ο Ηρακλής άρπαξε, είναι η κεντρική κεφαλή, αφού η επιθυμία προηγείται όλων των αισθήσεων. Έτσι, τον νίκησε.


• Ας γίνει λοιπόν η ευεργετική επίδραση της Πανσελήνου η ευκαιρία να σκεφτούμε πως η μοίρα της ανθρωπότητας είναι ασύγκριτη και ότι κυρίως
εξαρτάται από την θέλησή της να συνεργαστεί σ΄ένα υπερβατικό Έργο.

• Ας σκεφτούμε ότι
υπάρχει ο Νόμος για το συνεχή καταβαλλόμενο αγώνα και ότι η μάχη δεν έχει χάσει τίποτα από την βιαιότητά της, μετατιθέμενη από το υλικό στο πνευματικό πεδίο.

• Ας σκεφτούμε ότι η δική μας αξιοπρέπεια, η ευγένειά μας σαν ανθρώπινα όντα, πρέπει να αναβλύσει από την προσπάθειά μας να
απελευθερώσουμε τον εαυτό μας από τα δεσμά του και να υπακούμε στις βαθύτερές μας εφέσεις.

• Και πάνω από όλα ας μην ξεχνούμε ότι
ο Θείος Σπινθήρας είναι μέσα μας και ότι είμαστε ελεύθεροι να τον σκοτώσουμε, να τον παραβλέψουμε ή να ταυτιστούμε μαζί του ερχόμενοι πλησιέστερα στον Θεό, δείχνοντας προθυμία να εργαστούμε με Αυτόν και δι΄Αυτόν.



Πηγές:
“Εσωτερική Αστρολογία” Α.Α.Μπέϊλη
“Οι Άθλοι του Ηρακλή” Α.Α. Μπέϊλη
“Η συμφωνία του ζωδιακού” Τορκόμ Σαραϊνταργιάν.




Δεν υπάρχουν σχόλια: